Kendini Sev 🫶🏻

Farkında olalım veya olmayalım, her gün milyonlarca mesaj alıyoruz; reklamlardan, haberlerden ve çoğunlukla sosyal medyada takip ettiğimiz insanlardan. Bu kadar mesajın üzerine bir de her şey o kadar hızlı ilerliyor. Sürekli bir şeye yetişmeye çalışıp, sürekli bir diğerinden öbürüne dilimiz dışarda koştururken kendimizin en büyük eleştirmeni haline geliyoruz. Kendimize vakit ayırmak, kendimizi sevmek bazen hiçte kolay olmuyor. Bu süreçte kendimize vakit ayırmak, kendimizi tanımak ve dolayısıyla kendimizi sevmeyi bilmek belki eskisinden daha zor. Ancak her şeyden önce başarmamız gereken konu da bu.

Kimseye Kulak Asma!

Yüzyıllardır mutlu olmak istiyorsak uyum sağlamamız gerektiğine inandırıldık. Buradaki sorun, özel bir birey olduğumuz fikrini benimseyemememiz. Bunun yerine toplumun bizim için yarattığı normal adı verilen kutu ile kendimizi sınırlıyoruz. Bu anlarda da kim olduğumuzu kabul etmek daha da güçleşiyor. Ancak bu noktada fark etmeliyiz ki tüm yaşamı, kendi gözlerimizden yaşıyoruz ve bu hayatta kendimizle baş başayız. Ama asıl güzel olan, hepimizin kendine inanma ve mümkün olan en iyi hayatı yaşama kapasitesine sahip olması! Temel nokta, öncelikle kendimizi kabul etmek ve ardından sahip olduğumuz farklılıklarla kendimizi keşfetmek!

Kendine Yüklenme!

Bazılarımız kendini sevmeyi sonsuz pozitiflik ve bitmeyen bir iyimserlik ile karıştırıyor. Kendini sevmek, bazen narsistlik olarak algılanıyor.Bazen de yalnızken yapmaktan hoşlandığımız işler güçlerle de karıştırılabiliyor. Ancak kendini sevmek, fiziksel ve psikolojik sağlığımızı destekleyen ve ruhsal gelişimimizi düzenleyen eylemlerden meydana gelen bir kendinden hoşnut olma halidir.

Mesela sevdiğimiz insanları düşünelim. Onlara karşı nazik, düşünce ve fikirlerine karşı sabırlıyız ve hatalar yaptıklarında onları affediyoruz. Onlara yer, zaman ve fırsat verip gelişmeleri için yeterince alan bırakıyoruz çünkü büyüme potansiyellerine inanıyoruz. Konu kendimize geldiğinde yakınlarımıza yaptığımız kadar bonkör davranıyor muyuz? Bedenimiz, zihnimiz ve ihtiyaçlarımız için kendimize iyi bakıyor muyuz? Ya da bizi biz yapan hatalarımızı kabul edip, kendimizi affetmek yerine, kendimize daha fazla mı yükleniyoruz? Bir şeylere yetişme endişesi içinde kendimizi unuttuğumuzu fark edip, o an bizi gerçekten mutlu eden şeyleri sorgulasak nasıl olur? Ve hiç kimsenin mükemmel olmadığını kabul ederken, kendimizi de mükemmel olmaya zorlamadan yaşasak? 

Bu soruları kendimize daha sık sorarak, kendimize bir adım daha yaklaşabiliriz. Kendimize zaman ayırmayı ve kendimizi sevmeyi öğrenmeye başladığımızda, hayatın akışında karşımıza çıkan, kendimizden çok farklı insanları ve yaşayışları, iyilikleri ve kötülükleri kabul edebiliriz. Kendi varlığımızı olduğu gibi kabul ettiğimizde, toplumun bizi sokmaya çalıştığı kalıplardan çıkarak, kendimizi de, başkalarını da bu kalıplarla değerlendirmemeyi öğrenebiliriz. Hayat boyu devam eden kendimizi keşfetme yolculuğunda, her attığımız adımda, hayata karşı hissettiğimiz tatmin duygusunu da daha fazla yaşayabiliriz.

Sarıl Kendine! ♥️

Bugün, bu anda, bu satırları okuduğumuzda, kendimize hak ettiğimiz zamanı verelim. Başkalarının bizim hakkımızdaki düşüncelerini ya da bizim başkaları hakkındaki düşüncelerimizi bir kenara koyup, kendi hayatımız hakkında biraz kafa yoralım. Ruh hallerimizi  kabul edebilmeye özen gösterelim. İsteklerimizi dinleyelim, peşinden gidelim. Kendimizin daha iyi bir versiyonunu, ancak hislerimizi dikkate aldığımızda  yaratabiliriz. İçinden geleni tanı, onu dinle. Asıl önemli olana, sarıl kendine.

"Önce kendini sev, geri kalan her şey yoluna girer. Bu dünyada bir şeyler yapabilmek için gerçekten kendini sevmelisin.”

Lucille Ball